JACKEL is een klein Podenco dametje met grote klasse. Haar formaatje is klein/medium en ze heeft een gewicht van ca. 10 kg. Ze heeft langer dan zes jaar (!) op straat gezworven in Spanje. Ze wordt geschat op 8 - 10 jaar. Ze is dus eigenlijk een senior, maar ze is gezond en fit.

Een Nederlandse dame, die in Spanje ging wonen, zag haar heel soms op een voederplek, ergens in de landerijen, ver van alles en iedereen. Zij kon dit meisje dus wat eten geven, maar nooit uit de hand. Jackel was te bang en als ze te dichtbij kwam, dan sloeg JACKEL meteen op de vlucht. Ze kwam dan maandenlang niet meer, tot ze ineens weer opdook. JACKEL kon heel goed met de andere zwerfhonden en leefde enkele jaren samen met een langharige reu, Hide. Helaas verdween Hide ineens, waarschijnlijk gestorven door het wrede leven op straat, en zo moest JACKEL dus haar maatje missen. JACKEL begon rond te zwerven… Ze ging nooit naar een vaste voederplek. Ze had geen veilige haven, niks wat als thuis voor haar aanvoelde en - als ze al werd gezien - dan was het steeds weer ergens anders en maakte ze zich snel uit de voeten.

We weten dat JACKEL (die natuurlijk niet gesteriliseerd was) meerdere nestjes pups heeft gehad. Niemand kon er achter komen waar ze beviel, niemand kon de pups vinden en niemand weet dus wat er met haar kleintjes is gebeurd .. en zo bleef dit meisje steeds weer alleen over. Tot een jaar of zes later. De Nederlandse dame was op de terugweg van een dierenartsbezoek met andere zwerfhondjes en ineens stond ze oog in oog met de kleine meid. Normaal gesproken vluchtte Jackel dan, maar deze keer bleef Jackel en keek de dame strak in de ogen. Ze was ineens open voor contact en haar ogen weerspiegelden vermoeidheid, willen stoppen met vluchten. Ze leek aan te geven er klaar mee te zijn: klaar met weg rennen, klaar met alleen zijn en toen liet ze zich - gelukkig - vangen! De jaren waren gaan tellen voor haar en de koek was op.

Ze werd meteen opgenomen in een gastgezin, waar ze onwennig en natuurlijk onzeker, maar wel blij, op de bank ging liggen en heel voorzichtig een stukje vlees at. Men noemde haar Jackel, omdat ze op een kleine hyena lijkt.

Dit mini hyena meisje is enorm dankbaar. Ze weet tot op de dag van vandaag nog steeds niet wat haar overkomt. Ze geniet van alles: het lekkere eten, de veiligheid, de luxe van de bank en de zachtheid van haar eigen bedje. Al haar angsten zijn als sneeuw voor de zon verdwenen en dit meisje wil alleen maar gelukkig zijn. Ze heeft iets ontroerends, ontwapenends en haar ogen spreken boekdelen. Ze heeft echt iets speciaals en haar expressie in haar ogen en gezichtje zijn bijzonder. Ze is echt een klein Podenco dametje van grote klasse.

In het fostergezin woonde ze samen met de Podenco meisjes (mama en dochter) Pippa en Sprietje, die gisteren zijn geadopteerd en samen gelukkig samen mogen blijven. Het zou fantastisch zijn als nu ook een liefdevol forever home wordt gevonden voor kleine Jackel. Op de video zie je Pippa en Sprietje overigens ook, als je goed kijkt.

Jackel is een heel rustig meisje. Ze is zindelijk, maakt niets kapot en kan met andere honden. Drukke honden hoeven voor haar niet. Ze snauwt dan wat in de lucht, maar zal nooit aanvallen. Ze is zeer vriendelijk, meegaand, sociaal en heeft geen greintje narigheid of agressie in zich. Het liefst luiert ze wat, snuffelt wat in de tuin en geniet van het zonnetje. Wandelen aan de lijn vindt ze nog vreemd en ook een beetje eng. We vermoeden dat iemand iets naars heeft gedaan met of bij haar nek of hals. Een tuigje of halsband vindt ze spannend en ze protesteert dan ook een beetje. Aaien en knuffelen vindt ze heerlijk, maar te veel gedoe bij haar nek of hals vindt ze spannend. Het fostergezin oefent natuurlijk met haar, maar de adoptanten zullen natuurlijk ook nog wat begrip en geduld moeten hebben om haar over haar angst bij nek en hals heen te helpen.

Jackel is gewend aan katten en kan daar mee samen wonen. Ze heeft - behalve lekker genieten - eigenlijk niets bijzonders nodig om gelukkig te zijn. Ze is heel snel tevreden en dankbaar, zo enorm dankbaar. Ze is tevreden met rust, een bordje eten, gezelschap van haar eigen mens en een knuffel op haar tijd. Dan kan haar dag echt niet meer stuk!

Jackel is gewend aan een tuin en een thuis met een tuin zou voor haar fijn zijn. Ze heeft graag andere, rustige honden om haar heen, zoals Pippa en Sprietje, maar als er iemand is die geen andere hond heeft, maar wel heel veel aandacht kan besteden aan haar, dan zou ze als enige hond kunnen leven.

JACKELtje is helemaal reisklaar. Ze is gechipt en gevaccineerd en natuurlijk heeft ze een EU paspoort. Ze is pas geleden ook gesteriliseerd. dus deze kleine dame is helemaal klaar voor haar forever home!

Datum: 26 juni 2025.