SNICKERS kwam medio 2018 als baby in het asiel terecht. Zijn moeder Zacharenia zwierf door de hele stad heen - met in haar kielzog haar pups. Mama ging overal liggen om de kleintjes te zogen, zelfs op de snelweg en dat trok natuurlijk de aandacht van buurtbewoners. Zij schakelden meteen het asiel in, want men weet dat veel honden (vooral de pups, die net gaan kruipen) dood gereden worden door auto’s. De vrijwilligsters van het asiel, waaronder de dame die het asiel coördineert (Marilena), kregen mama en haar babies te pakken en men bracht de honden naar het asiel. Eén van de pups, Mars, was te zwak om het asiel in te gaan. Hij had het geluk om in een foster huis te mogen gaan in Griekenland. Hij ontpopte zich daar als een geweldige hond.

Het dierenleed is zó groot in Griekenland, dat wekelijks tientallen honden (groot en klein, oud en jong) van de straten gered moeten worden. De kans dat een hond in een asiel dus niet gezien wordt - tussen de honderden andere honden - is enorm groot en als de honden niet zichtbaar zijn, worden ze natuurlijk ook niet geadopteerd. We zijn nu zeven jaar (zeven jaar !!) verder en alle pups zitten nog in het asiel. De hond die gefosterd werd, Mars, heeft pas wél een thuis gekregen - zelfs hij moest 5,5 jaar wachten. Groot nadeel is ook dat er in die tijd eigenlijk geen bemiddelende stichtingen waren, die de honden laten zien op bijvoorbeeld de social media en een website zoals deze. Dit zijn allemaal zaken die het vinden van een thuis voor een hond voorkomen. Het ligt dus absoluut niet aan SNICKERS, dat hij nog in het asiel zit! Integendeel. Zijn moeder Zacharenia bijvoorbeeld (zij ging in opvang in België) is een enorme lieve, zachtaardige dame, met een fantastisch karakter, en dat zegt ook iets over haar kinderen, zoals SNICKERS.

SNICKERS is altijd de meest bescheidene geweest van zijn nestje. Hij was ook het meest bange en trok zich vaak terug in zijn houten honden-hokje in de kennel. Het is absoluut geen hond die het goed doet in een asiel. Hij weegt ongeveer 35 kg en woont dag en nacht in een kennel/kooi met andere honden. Hij kan niet naar buiten, kan de hemel niet zien, het gras onder zijn pootjes niet voelen. Dit komt door het gebrek aan vrijwilligers (geen tijd om met de honden te wandelen) en het feit dat er geen buitenruimtes gebouwd zijn. Voor veel honden is het leven in een asiel zwaar. Sommige honden kunnen het gewoon niet aan. Zij hebben last van ‘shelter fear’: in het asiel zijn ze terug getrokken, angstig. Buiten het asiel, in een huiselijke omgeving, fleuren ze meteen op. De angst verdwijnt. Dit geldt ook voor Snickers. Hij is dus géén hond die qua karakter bang aangelegd is. Hij is bang voor het asiel - de vele andere honden, het continue geblaf, de hele drukte van een asiel. Buiten het asiel is hij heel snel zichzelf: rustig, kalm, niet bang, op zijn gemak. Pas buiten het asiel komt Snicker’s echte aard dus naar boven en daar kreeg men ook bewijs van.

Eind 2023 merkte zijn verzorgsters namelijk opnieuw, dat hij niet uit zijn hok kwam. Zoals altijd probeerden ze hem wat aan te moedigen om er even uit te durven, en toen hij door de lieve aandacht uit zijn hok kwam, zagen ze dat hij (door de stress) opnieuw diarree had gehad. Nu was de diarree zo ernstig, dat hij zijn darm door de aandrang van het poepen, naar buiten had geperst. Met spoed brachten de verzorgsters hem naar de dierenarts, die zeer bekwaam is. Daar bleek dat hij hartworm had en een gezwel in zijn darm. De dierenarts sneed het gezwel helemaal weg en startte kort daarna zijn behandeling voor hartworm. SNICKERS kon daarna gezond verklaard worden. Je zou denken: einde van de problemen. Helaas was dat niet het geval - integendeel. Het gaat nu (15 februari 2025) slechter dan ooit met SNICKERS. Lichamelijk is hij gezond, maar psychisch is hij banger dan ooit. Hoe dat komt?

Om bij te komen van zijn operatie moest SNICKERS tijdelijk in een ruimte in een apart gebouw in het asiel, waar men honden mee naar toe neemt, die gesteriliseerd/gecastreerd worden. Enkele malen per jaar houdt men daar sterilisatie/castratie campagnes, waarbij in enkele dagen 20-50 honden en katten worden geneutraliseerd. Als er geen campagne is, staat deze ruimte leeg. Omdat er honden zijn die bij moeten komen van een operatie of zeer kwetsbaar zijn (verlamd, zeer oud bijvoorbeeld) nemen ze deze honden ook op in deze ruimte. Zo lang er geen sterilisaties/castraties zijn, gaat dat goed. SNICKERS kwam dus ook in deze ruimte. Deze ruimte is voor een asiel huiselijk. Het is echt als een huis, het is verwarmd, honden die het aankunnen, mogen los. Er zijn bedjes en er is (voor een asiel) veel aandacht. De honden krijgen speciaal voer (kookt men zelf), men wandelt 2 x per dag met de honden, en de honden krijgen elke dag knuffels en aandacht. Deze aandacht en zorg en het uit zijn kennel mogen zijn, deed SNICKERS enorm goed. Hij had nog steeds geen buiten, maar hij kon binnen in huis zijn en er werd met hem gewandeld. Zijn zelfvertrouwen groeide en hij ging meteen een band aan met Marilena. Hij was dol op de aandacht en het wandelen.

Marilena wist dat hij in verband met de sterilisaties/castraties maar een korte periode in deze ruimte kon zijn. Ze probeerde een thuis te vinden voor hem, wat mislukte. Hij moest dus na 6 weken aandacht, leven in een huiselijke kamer, terug in het asiel. SNICKERS viel terug en is nu nog banger dan daarvoor. Hij durft eigenlijk zijn hok niet uit, zelfs niet als Marilena naar hem toe komt in zijn kennel en hem probeert uit zijn hok te laten komen. Hij is eigenlijk niet alleen bang, hij is zwaar depressief, ‘shelter depression’. Honden die in een huiselijke sfeer hebben geleefd, geproefd van liefde, warmte en zorg en dan terug moeten in een asiel, kwijnen weg. Shelter depression is ernstig.

SNICKERS is niet alleen een prachtige hond. Hij is ook een bijzondere hond, die echt iemand nodig heeft - zeker nu hij heeft ervaren hoe het is om een band te hebben met iemand. Het is een hond, waar je voor moet zorgen natuurlijk, maar het is ook een hond die voor jou zorgt, die naar jou uitkijkt. Lichamelijk is hij dus gezond. Hij woog een jaar geleden ca. 35 kg. Hij is nu aan het vermageren. Hij is gecastreerd. Het grote probleem is dus dat hij het psychisch niet meer trekt. Hij is nu 7 jaar en nadat hij een band mocht aangaan met een mens, in een huiselijke kamer, en nu terug in de kennel zit, raakt het op voor hem. Hij is aan het breken. Honden kunnen sterven aan dit soort angst en verdriet. Ik noem dat ‘de stille dood’. Ondanks dat ze lichamelijk gezond zijn, raken ze in een zware depressie. Hij zal uiteindelijk stoppen met eten, verder vermageren - ook honden kunnen zeer depressief worden, en door alle ellende in een burn-out komen. Het is echt levensgevaarlijk en zo niet nodig: in een thuis zal het goed zijn. We hebben dit vaker gezien, bij honden als Alexander, en nogmaals - het is ernstig. Hij moet met spoed naar een thuis.

Helaas is het onmogelijk om hem terug te brengen naar die ruimte. Het enige wat hem kan redden om uit zijn depressie en angst te kunnen komen en echt te kunnen genieten van zijn leven is een thuis.

Kijk vooral eens naar het verschil in de beelden. Op de foto’s en videos zie je SNICKERS op 14 februari 2025: depressief en angstig. Je ziet ook hoe hij een jaar daarvoor was. Dit is de hond die je heel snel zult zien verschijnen als je hem adopteert. Maar nu is het een schim van zichzelf en zonder thuis zal dit verder verslechteren. Je ziet dat hij schichtig is, hij wil eruit. Je ziet ook dat hij al vermagert. Deze hond moet echt echt echt er uit!

Tot slot: SNICKERS kan met mensen, honden en katten. Hij wandelt fijn aan de lijn en het is gewoon een lieve, zachte en kalme hond van karakter. Hij heeft geen speciaal dieetvoer nodig en ook geen medicatie. Men probeert af en toe voor hem te koken, zodat hij beter eet - dat zal in een thuis bijtrekken en helemaal goed komen.

NB: SNICKERS’ broer TWIX heeft ook een thuis nodig. We zijn namelijk bang dat hij ook depressief zal worden. TWIX is nu namelijk ook in die huiselijke omgeving, waar SNICKERS is, maar hij zal ook terug de kennel in moeten. We willen voorkomen, dat ook TWIX zo depressief en bang wordt, en gaat afvallen, want het asiel heeft echt geen andere optie dan hem terug te plaatsen in het asiel. Je vindt TWIX hier.

Datum van deze update is 26 februari 2024/22 maart 2024/15 februari 2025.